Tag: dopełniacz

Pokoi czy pokojów? O nieposłusznym dopełniaczu liczby mnogiej

Dopełniacz liczby mnogiej to niezły łobuz. Trudno go upilnować, nikogo nie słucha i nie stosuje się do reguł. Ci, którzy go dobrze znają i spędzili z nim całe życie, w większości przypadków wiedzą, jak do niego podejść. Intuicyjnie wyczuwają, jak się w jego obecności zachować. Ale nawet im nie zawsze się to udaje, bo dopełniacz jest przekorny i lubi się „wymykać”. Najgorzej mają ci, którzy dopiero go poznają. Chcieliby precyzyjnej instrukcji obsługi, ale okazuje się, że w tej, którą się im proponuje, brakuje niektórych stron, a drobnym druczkiem napisano tyle, że aż kręci się w głowie.

Do dopełniacza najlepiej więc podejść jak do niepokornego nastolatka – ze spokojem i oceanem cierpliwości.

Pokoi czy pokojów? O nieposłusznym dopełniaczu liczby mnogiej

czytaj wpis

liczba wyświetleń: 6 407

O wszędobylskim dopełniaczu

Dzisiaj na warsztacie pojawi się kolejny przypadek, z którym uczniowie stykają się już na początku nauki i – jak to zwykle bywa z polskimi przypadkami – również ten może sprawić im nie lada problem. Jeśli bez kłopotów udało nam się wprowadzić biernik, nie unikniemy ich raczej przy dopełniaczu, który konkuruje o miano najbardziej frustrującej i trudnej do opanowania formy.

O wszędobylskim dopełniaczu

czytaj wpis

liczba wyświetleń: 10 557