Lekcja polskiego tylko po polsku – wskazówki nie tylko dla początkujących

Nawet jeśli sami jesteśmy przekonani do mówienia na lekcji tylko w języku polskim i nawet jeśli nasi uczniowie entuzjastycznie podchodzą do tego sposobu pracy, często nie umiemy sobie poradzić w konkretnych sytuacjach.  Mimo że staramy się mówić po polsku od początku i raczej nam się to udaje, zdarzają się momenty lekcji, w których nie wiemy, jak wytłumaczyć jakieś słowo i kusi nas, żeby po prostu przetłumaczyć je na inny język. Może się tak zdarzyć również na lekcji gramatycznej, kiedy łatwiej byłoby podać uczniom gotową formułkę w ich języku. Poniżej znajdziecie kilka praktycznych wskazówek, jak nie zboczyć z dobrze obranej ścieżki.

O korzyściach nauczania od początku tylko po polsku pisałam tutaj w jednym z pierwszych wpisów na blogu. Jednak nie zawsze wyłączna obecność języka polskiego na lekcji jest naszym wyborem – często bywa koniecznością! W „Glossie” mamy wielonarodowościowe grupy, w których często trudno znaleźć wspólny język (nie wszyscy mówią dobrze po angielsku czy rosyjsku), a którym dodatkowo włada nauczyciel. Wówczas jedynym wyjściem z sytuacji jest opanowanie kilku tricków, które pomogą przeskoczyć mniejsze lub większe przeszkody na drodze do szczęśliwego finału lekcji.

PRZESZKODA  1. Instrukcje

Jak po polsku wytłumaczyć uczniom, o co chodzi w zadaniu lub w grze? Chyba każdemu zdarzyło się kiedyś tak podać instrukcje grupie, że przez kolejne minuty lekcji trzeba było wyjaśniać reguły gry każdemu uczniowi z osobna… Co może pomóc?

  1. Przećwiczmy je przed lekcją. Ułóżmy sobie w głowie, co chcemy powiedzieć i jakich słów możemy użyć (wiele oczywiście będzie zależeć od poziomu uczniów). Zastąpmy trudniejsze słowa łatwiejszymi i wyrzućmy zbędne. Używajmy gestów i rysunków.
  2. Pokazujmy na przykładzie! Jeżeli zadanie ma być wykonywane w parach, wybierzmy dwóch uczniów, którzy zademonstrują reguły gry (lub wcielmy się w rolę jednego z nich). Jeżeli w grze biorą udział dwie przeciwne drużyny, pierwsze przykładowe ćwiczenie wykonajmy wspólnie.
  3. Mówmy powoli i róbmy pauzy! Po każdej kolejnej informacji upewnijmy się, że uczniowie wiedzą, o co chodzi, zanim dodamy następną wiadomość. Jeżeli zdarzy się tak, że część grupy zrozumiała, a ktoś nadal ma kłopoty, poprośmy o pomoc dobrego ucznia, który wejdzie w naszą rolę.

PRZYKŁAD  – GRA ”KÓŁKO / KRZYŻYK”: Znacie grę „kółko / krzyżyk”? [jednocześnie rysujemy kółko i krzyżyk]. To jest grupa kółko, a to krzyżyk [dzielimy klasę na pół, używając gestów]. To jest plansza [rysujemy planszę 3×3 i piszemy cyfry 1-9, możemy poprosić uczniów, żeby w tym czasie liczyli do dziewięciu]. Jeden numer to jedno zadanie. Grupa „kółko”, jaki numer? Jeden? Dobrze. Uwaga, zadanie! Jaka jest dobra forma „pisać”? Ja …, ty [grupa „kółko” odpowiada: ja piszę, ty piszesz…] Brawo! [rysujemy kółko w miejscu jedynki]. Grupa „kółko” robi linię: kółko, kółko, kółko [pokazujemy pionowo, poziomo i ukośnie], grupa „krzyżyk” robi linię: krzyżyk, krzyżyk, krzyżyk. Rozumiecie? Startujemy!

Zadanie praktyczne numer 1. Proszę spróbować wytłumaczyć uczniom, na czym polega gra „memory”.

PRZESZKODA 2. Słowa

W zależności od tego, z jakim słowem mamy do czynienia, możemy wybrać jeden z poniższych sposobów.

RYSUNEK LUB GESTY – z rzeczownikami oznaczającymi obiekty czy zawody powinno pójść gładko, bo można zabawić się w kalambury i po prostu je narysować lub pokazać. Niektóre czasowniki (cieszyć się, siedzieć, uczyć się…) czy przymiotniki (długi, niski, stary…) też dadzą się łatwo zademonstrować.

SYNONIMY – to chyba najłatwiejszy i jeden z najpopularniejszych sposobów na wytłumaczenie słowa. Ważne, żebyśmy wybierali słowa z niższego poziomu, czyli te, które uczniowie już znają! Warto używać tu internacjonalizmów: łatwy to znaczy nieskomplikowany, repertuar to program, a kończyć to finiszować.

DEFINICJA – przy definiowaniu słowa możemy od razu podać, jaka to część mowy. Możemy pomijać słowa: czasownik, rzeczownik i mówić: to aktywność, obiekt, osoba…

PRZYKŁADY
– kierowca:
to osoba, mężczyzna. Jeździ samochodem, na przykład taksówką. Może jeździć autobusem albo motocyklem. To może być profesja.
cukier: jest biały i bardzo słodki. Pijemy z nim herbatę albo kawę. Może być też brązowy. Ciastko, czekolada albo tort ma dużo…
– martwić się: stresować się, dużo myśleć, często negatywnie; możemy martwić się dzieckiem, pracą, finansami

KONTEKST UŻYCIA – tak najłatwiej jest wytłumaczyć wyjątkowo trudne do zdefiniowana słowa; zarysowujemy kontekst sytuacyjny, w którym występuje (a nawet odgrywamy scenkę, posługując się gestami) i na tej podstawie uczniowie odgadują znaczenie słowa

PRZYKŁADY
– czekać na:
Czekam na autobus 5… 10… minut. Gdzie on jest? albo Czekam na koleżankę. Nie ma koleżanki. Czekam, czekam, czekam… O, jest!
wstyd: Byłam wczoraj w klubie. Piłam dużo, duuuużo alkoholu! A potem tańczyłam na stole! O nie, ale wstyd…
jasne: A: Cześć, może pójdziemy dzisiaj do kina? Grają nowy film Allena. B: Jasne! albo A: Masz ochotę na kawę? B: Jasne!

Zadanie praktyczne numer 2. Proszę spróbować wytłumaczyć słowa i zwroty: Świetny pomysł! / Co pan poleca? / przerwa / okazja / Nic nie szkodzi. / wstawać / na przykład / brać prysznic / dzielnica chcieć

PRZESZKODA 3. Reguły gramatyczne

Najlepszym sposobem na przeskoczenie tej przeszkody jest stosowanie metody indukcyjnej w nauczaniu gramatyki, czyli wychodzenie od przykładów, które pozwolą uczniom samodzielnie odkryć regułę (pisałam o tym więcej tutaj).

W każdej sytuacji awaryjnej na lekcji gramatycznej odwołujmy się do przykładów, używajmy kolorowych pisaków, podkreślajmy końcówki, porównujmy formy i rozrysowujmy schematy. Jeżeli początkowo uczniowie nie znają polskich odpowiedników nazw: mianownik, dopełniacz, celownik używajmy internacjonalizmów (nominative, genetive, dative). Przydadzą się też słowa: forma, struktura, fraza.

Trening czyni mistrza i z czasem wyjaśnienia udzielane wyłącznie po polsku wchodzą w krew. Trudne sytuacje nie będą uruchamiać chęci przejścia na język rodzimy ucznia, a zmotywują do kreatywnego poszukiwania rozwiązań. To naprawdę da się zrobić!

Autor: Paulina Kuc

 

Dodał epolish w dniu 12-09-2019 · Opublikowano w kategorii Dla nauczyciela języka polskiego
Udostępnij ten post
O małej pomocy dydaktycznej, która może uratować niejedną lekcję

W co powinien zainwestować lektor języka polskiego rozpoczynający swoją karierę? W zestaw podręczników? W duże segregatory, gdzie będzie przechowywał materiały? Read more

Po polsku od pierwszej lekcji? Tak, to możliwe!

Uczysz języka polskiego obcokrajowców? Ale znają już trochę polski, prawda? Nie? Uczysz od zera? To znaczy, że mówisz do nich Read more

Czego tu się bać? O Skypie w nauczaniu

Jak to jest z tym internetem? Większość z nas, nauczycieli, ma konto na Facebooku, niektórym Instagram, Twitter czy Snapchat również Read more

Dodaj komentarz:

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *