Przełamujemy lody. Kilka pomysłów na pierwszą lekcję z nową grupą

Nauczyciel jest po trochu aktorem. Staje w sali lekcyjnej jak na scenie teatralnej, przed sobą ma mniejszą lub większą widownię, która widzi każdy jego ruch i ocenia każde słowo. Żeby ożywić swój spektakl i zaskarbić sobie przychylność publiczności, od czasu do czasu musi zrobić śmieszną minę, opowiedzieć dowcip, a nawet zatańczyć. Ma szczęście, jeśli widzowie w trakcie przedstawienia dobrze się bawią. Biada mu, kiedy widzi same ziewające twarze i zamykające się oczy – wtedy dotrwać do ostatniego aktu jest istną mordęgą. Nic dziwnego, że lekcja z nową grupą wywołuje w nim palpitacje serca, przyśpieszone tętno i suchość w ustach – nie wie przecież, kto czai się za drzwiami i czy nie zechce go pożreć. Co może mu przyjść wówczas na ratunek?

Po pierwsze, spokój i jeszcze raz spokój. Scena teatralna to nie arena walk gladiatorów. Po drugie, najlepszym lekarstwem na tremę jest dobrze przygotowana lekcja.

Na pierwszych zajęciach z nową grupą przede wszystkim oswajamy się ze sobą i poznajemy nawzajem (my z uczniami, jak i uczniowie między sobą). Dobrze, jeśli przy okazji możemy sprawdzić poziom językowy naszych studentów tak, by zyskać pojęcie, na co należy zwrócić uwagę w trakcie kursu. Poniżej kilka pomysłów na dobry początek.

1. Karteczki samoprzylepne

Prosimy uczniów o zapisanie na karteczkach trzech informacji dotyczących ich samych: imienia, numeru, który z jakiegoś powodu jest dla nich ważny oraz rysunku, który najlepiej ich opisuje. Tak przygotowaną karteczkę przyklejają sobie do ubrania. Chodząc po sali, rozmawiają z kolejnymi osobami z grupy na temat zapisanych przez nich informacji. Zadanie może zakończyć przyklejenie wszystkich karteczek do tablicy, dopasowanie ich do osoby i wspólne zinterpretowanie liczb i rysunków. Uwaga! Nauczyciel koniecznie musi brać udział w zabawie!

2. „Moodboard” / tablica inspiracji

W bardziej pracochłonnej wersji nauczyciel przynosi na zajęcia różne przedmioty (bilety, kartki pocztowe, klucze) lub zdjęcia w jakikolwiek sposób związane z nim lub jego życiem, a następnie przypina je magnesami do tablicy. W wersji niewymagającej wcześniejszego przygotowania rysuje lub zapisuje hasła: np. pies Wincent / 33 / Kraków / niebieski, itd. Uczniowie podzieleni na dwie grupy muszą odgadnąć, jak dana rzecz jest związana z nauczycielem (Ma pani 33 lata? 33 to pani ulubiony numer? Mieszka pani pod numerem 33?). Za każdą prawidłowo odszyfrowaną informację (lub za poprawnie zadane pytanie) grupa otrzymuje jeden punkt. Wygrywa ta drużyna, która uzyskała więcej punktów.
W dalszej części zabawy to uczniowie tworzą swoje tablice inspiracji i w parach rozmawiają na ich temat. By mogli porozmawiać z większą liczbą osób w grupie, możemy ograniczyć czas rozmowy do 5-10 minut, a po ich upływie poprosić o zmianę partnera.

3. Kończenie zdań

To proste, ale dobrze przygotowane ćwiczenie pozwala w łatwy sposób sprawdzić znajomość różnych struktur gramatycznych. Nauczyciel rozdaje uczniom ponumerowane, ale niedokończone zdania, np. 1. Bardzo lubię… / 2.Interesuję się… / 3.Nie cierpię… / 4.W zeszły piątek…/5.W weekendy zwykle… / 6. W przyszłym roku…. Uczniowie wybierają dla nauczyciela zdanie, które ten ma dokończyć podając prawdziwe informacje na swój temat. Następnie nauczyciel wskazuje osobę i podaje numer zdania do dokończenia. Wybrana osoba wskazuje kolejną. Ćwiczenie kończy się, kiedy wszystkie zdania zostaną wykorzystane. Zadanie można również urozmaicić, dopuszczając możliwość mówienia nieprawdy. Wówczas zadaniem całej grupy będzie odgadnięcie, czy dana osoba kłamie.

4. Prawda czy fałsz?

Prosimy uczniów o napisanie trzech zdań o sobie, z których dwa są prawdziwe, a jedno fałszywe. Uczniowie czytają głośno zdania, a zadaniem grupy jest odgadnięcie, które z nich jest nieprawdziwe. Możemy zasugerować im tematykę, np. czas wolny, jedzenie, plany na przyszłość.

5. Opowiedz mi o…

To ćwiczenie sprawdza się w grupach do dziesięciu osób i należy przeznaczyć na nie całe zajęcia.

ETAP I: Każdy uczeń losuje inne pytanie, np. Jaki jest twój ulubiony kolor? Co robisz, kiedy pada deszcz? Jakie jest najtrudniejsze słowo po polsku? (pytania trzeba dopasować do poziomu zaawansowania kursantów). Zadanie polega na porozmawianiu z każdą osobą z grupy i zapisaniu na kartce jej imienia wraz z odpowiedzią na wylosowane pytanie.

ETAP II: Uczniowie losują imię jednej osoby z grupy i otrzymują do uzupełnienia schemat na jej temat, zawierający wszystkie rozlosowane w pierwszym etapie pytania. By schemat był kompletny, muszą porozmawiać z każdym uczniem w grupie i zebrać wszystkie odpowiedzi udzielone przez tę osobę.

ETAP III: Na forum grupy uczniowie prezentują wylosowaną osobę na podstawie informacji zebranych od kolegów.

6. Skrzynia skarbów

Prosimy uczniów, by na kawałku papieru narysowali swoją podobiznę oraz napisali kilka zdań o sobie (mogą to być informacje na ich temat lub cele, jakie stawiają sobie w nauce języka). Tekstów nie poprawiamy pod względem językowym. Możemy też nagrać ich krótkie wypowiedzi lub nakręcić film, na którym się przedstawiają i nagranie umieścić na jakimś nośniku pamięci. Karteczki lub pendrive’a umieszczamy w pudełku, które zaklejamy taśmą klejącą i ukrywamy gdzieś w sali. Na końcu kursu wspólnie odszukujemy nasz „skarb” (może nawet z pomocą mapki z instrukcjami?) i porównujemy, jakie postępy zrobili uczniowie i które z zamierzonych celów udało im się osiągnąć.

Autor: Paulina Kuc

Dodał epolish w dniu 06-10-2017 · Opublikowano w kategorii Dla nauczyciela języka polskiego