Czego może nas nauczyć moneta, gumowa kaczuszka i breloczek z kotkiem

Czy patrzyliście kiedyś na zawartość waszej torby jak na potencjalne źródło pomysłów? Obok mniej oczywistych rzeczy, takich jak portfel, telefon, podręcznik i teczka z kserówkami, na pewno znajduje się tam przynajmniej jeden długopis i kalendarz, woda i coś na drugie śniadanie. Wiele z tych rzeczy możecie swoją magiczną nauczycielską różdżką zmienić w świetną pomoc dydaktyczną. W ten sposób warto spojrzeć też na kosz z zabawkami czy kuchenną szufladę, dzięki czemu zaskoczycie uczniów, a zwyczajne ćwiczenie zamienicie w zabawę, którą będą wspominać przez długi czas.

O porządkach w ścinkach kolorowego papieru i tym, co można z nimi zrobić na lekcji przeczytacie tutaj. Natomiast w tym tekście znajdują się propozycje wykorzystania na zajęciach mniej typowych przedmiotów, które niekoniecznie kojarzą się z salą lekcyjną.

BUTELKA Z WODĄ

1. Pierwsze, co przychodzi na myśl to „zabawa w butelkę”, którą znamy z dawnych czasów. Tę grę możemy również zaproponować uczniom, na przykład na powtórkę pytań. Wszyscy siadają w kręgu, najlepiej wokół stołu, na którym leży butelka. Nauczyciel zadaje pierwsze pytanie, następnie kręci butelką i prosi o odpowiedź osobę, przed którą ta się zatrzymała. Po udzieleniu odpowiedzi uczeń wymyśla następne pytanie i ponownie kręci butelką, typując kolejną osobę.

2. Ten rekwizyt może posłużyć nam również do zabawy, w której o tym, kto będzie miał szansę odpowiedzieć na zadane pytanie, decyduje refleks. Możemy podzielić grupę na dwie drużyny. Zadajemy pytanie (na przykład o znaczenie poznanych na poprzedniej lekcji słów), a przedstawiciele grupy, którzy znają na nie odpowiedź, łapią za stojącą na ławce butelkę. Kto pierwszy, ten lepszy!

MONETA

1. Poza bardziej oczywistymi zadaniami związanymi z robieniem zakupów, ćwiczeniem liczebników czy różnicy między formami grosz/grosze/groszy, moneta przydaje się również – podobnie jak w prawdziwym życiu – do wyznaczania kolejności. Wykonywać rzut możemy przed rozpoczęciem gry z podziałem na drużyny, a od jego wyniku będzie zależeć, kto będzie miał możliwość wykonania pierwszego ruchu.

2. Orzeł i reszka mogą reprezentować też różne formy, których uczniowie powinni używać przy wykonywaniu danego zadania. Monetę możemy wykorzystać na przykład przy ćwiczeniu aspektu dokonanego i niedokonanego. Na kartonikach – jak na monecie – wypisane są czasowniki. Awers to aspekt niedokonany, rewers dokonany. Nauczyciel rzuca monetą, a uczniowie muszą ułożyć kartoniki w zależności od wyniku aspektem dokonanym lub niedokonanym do góry. Podobnie ćwiczyć można różnicę między przymiotnikiem a przysłówkiem, biernikiem a dopełniaczem czy formami czasu przeszłego i przyszłego.

GUMOWA KACZUSZKA

1. Możemy użyć również innej gumowej zabawki do kąpieli, która wydaje dźwięki. Nasza kaczuszka może piszczeć w sytuacji, kiedy grupa zaczyna hałasować i chcemy skupić uwagę uczniów na zadaniu lub wtedy, gdy słyszymy w sali jakiś inny język poza polskim. Możemy też umówić się, że przy sprawdzaniu poprawności wykonania zadania kaczuszka będzie wydawać dźwięki za każdym razem, gdy usłyszymy błąd. Kontrolować odpowiedzi możemy my sami, ale lepiej będzie, jeśli zrobią to wyznaczeni do tego uczniowie lub drużyna.

2. Zabawka może również krążyć po sali w trakcie lekcji. Uczniowie podają ją sobie z ławki do ławki, a nauczyciel od czasu do czasu zadaje zaskakujące pytanie, na przykład: Która godzina? Ile masz lat? Co masz dzisiaj na sobie? Osoba, która akurat jest w posiadaniu kaczuszki, musi odpowiedzieć na pytanie.

BRELOCZEK Z KOTKIEM

1. Kotek, miś czy mała figurka – może to być jakakolwiek rzecz, którą da się ustawić na stole, pod krzesłem, w szafce… W ten sposób możemy wprowadzać przyimki łączące się z różnymi przypadkami i ćwiczyć podawanie lokalizacji. Prośmy uczniów o ustawianie figurki zgodnie z naszą instrukcją lub o wymyślenie miejsc, w których prezentowałaby się najlepiej w sali lekcyjnej, domu lub pokoju uczniów (na stoliku nocnym, na półce, w plecaku).

2. Naszego kotka możemy wykorzystać też do ćwiczenia pytania o drogę i podawania instrukcji. Ukryjmy figurkę gdzieś w sali, a wcześniej poprośmy jedną osobę o wyjście z klasy. Po jej powrocie zabawmy się w „ciepło, zimno” i instruujmy ją, jak powinna się poruszać w pomieszczeniu, żeby odnaleźć zgubę (Proszę iść prosto, potem skręcić w lewo…). Możemy też wspólnie stworzyć mapę prowadzącą do ukrytego skarbu.

ŚCIERECZKA

1. Zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem może nam posłużyć do odegrania scenki w restauracji. Osobę pełniącą rolę kelnera zaopatrzmy w ściereczkę, którą przewiesi sobie przez ramię. Może to być też nagroda dla osoby, która opracowała najsmaczniejsze menu.

2. Pod ścierką lub kolorową chustką możemy ukrywać też różne przedmioty, które uczniowie powinni rozpoznawać po kształcie. Mogą to być elementy wyposażenia piórnika lub plecaka, przybory kuchenne, owoce i warzywa. Osobę, która rozpozna najwięcej rzeczy możemy nagrodzić na przykład dodatkowym punktem na teście.

A jak wykorzystalibyście na lekcji worek na śmieci, klocki i małe lusterko?

Autor: Paulina Kuc

Dodał epolish w dniu 22-01-2018 · Opublikowano w kategorii Dla nauczyciela języka polskiego