„POPROSZĘ KROMECZKĘ CHLEBKA” – czyli o roli zdrobnień w języku polskim

„Kasieńko, zapraszam na herbatkę z ciasteczkiem! Mam też pyszny soczek z pigwy i konfiturkę – domowej roboty oczywiście!”…To tak na rozgrzewkę, gdyby ktoś miał wątpliwości, że zdrobnienia to głównie domena rodziców i zakochanych. O nie! Język polski przepełniony jest zdrobnieniami, czyli wyrazami zmiękczonymi, o łagodnym, często serdecznym brzmieniu. Jako naród, zdrabniamy chętnie i intuicyjnie, czyli tak, że nawet nie wiemy kiedy. Podobno dużo częściej niż inne nacje (!) Przyjrzyjmy się zatem, czym są zdrobnienia i jaką pełnią funkcję.

 

CZYM SĄ ZDROBNIENIA?

Według definicji zawartej w „Słowniku języka polskiego” PWN zdrobnienia to wyrazy pochodne oznaczające przedmiot mniejszy od przedmiotu, którego nazwa jest jego podstawą, np. szafa – szafka, tort – torcik lub wyrażające pozytywne nastawienie mówiącego do przedmiotu wypowiedzi, np. córka – córeczka, tata – tatuś.

Nierzadko zdrobnień używamy też w rozmowach z dziećmi, np. Kochanie, zjedz zupkę! lub wtedy, gdy chcemy zwrócić się do kogoś czule, pieszczotliwie np. skarbeńku, słoneczko. Także imiona osób nam bliskich funkcjonują najczęściej w postaci zdrobnień, np. Piotruś, Agusia, Tomuś.

Niestety zdrobnień używamy także i wtedy, gdy chcemy wyrazić negatywny, ironiczny a nawet pogardliwy stosunek do kogoś lub czegoś – np. Znalazł się cwaniaczek! O, to są dopiero przyjaciółeczki.

ZDROBNIENIA I ICH KOŃCÓWKI

Choć lista przyrostków, z pomocą których formułujemy zdrobnienia, jest długa, najczęstszymi stosowanymi końcówkami są:

-ek, -ik, -yk – w przypadku rzeczowników rodzaju męskiego, jak np.

  • pies – piesek
  • kot – kotek
  • kamień – kamyk
  • wiersz – wierszyk

-ka – w przypadku rzeczowników rodzaju żeńskiego, np.

  • bluzka – bluzeczka
  • kostka – kosteczka
  • małpa – małpka

-ko – w przypadku rzeczowników rodzaju nijakiego, np.

  • oko – oczko
  • krzesło – krzesełko
  • okno – okienko

Wyzwaniem, szczególnie dla osób rozpoczynających naukę języka polskiego, mogą być tzw. oboczności, czyli zmiany w temacie wyrazu [temat wyrazu – część wyrazu, która najczęściej nie podlega odmianie], na przykład:

  • rzeka – rzeczka(k:cz)
  • tarka – tareczka (k:cz)
  • kotlet – kotlecik(t:c)
  • lustro – lusterko(o:e)
  • worek – woreczek (k:cz)

Ciekawostką może być fakt, iż rzeczowniki mogą mieć więcej niż jedno zdrobnienie. Sami zobaczcie:

  • żona – żonka – żoneczka
  • pies – piesek – pieseczek – piesiunio
  • kwiat – kwiatek – kwiatuszek

 

ZDROBNIENIA TO NIE TYLKO RZECZOWNIKI

Oprócz rzeczowników zdrabniamy również:

PRZYMIOTNIKI np.

  • czerwony – czerwoniutki
  • mała – maleńka
  • kochana – kochanieńka

PRZYSŁÓWKI, np.

  • cicho – cichutko
  • lekko – leciutko
  • mało – malutko

ZAIMKI, np.

  • sam – samiuteńki/samiusieńki

ZDROBNIENIA I SYTUACJE OFICJALNE

Zdrobnienia często przynależą do języka nieformalnego, dlatego uważajcie na nie zwłaszcza
w sytuacjach oficjalnych i służbowych, gdzie ich użycie może byś śmieszne, a wręcz niestosowne. W trakcie poważnej rozmowy biznesowej, wystąpienia publicznego czy prezentacji zrezygnujcie
z takich form, jak: fakturka, pieniążki, etacik.

Popatrzcie na poniższą różnicę, która dobrze obrazuje, że zdrobnienia nie zawsze świadczą
o uprzejmości, a już na pewno nie w każdej sytuacji.

  • Czy mogę Państwu zaproponować kawę z mlekiem?
  • Czy mogę Państwu zaproponować kawkę z mleczkiem?

 

  • Czekam na ważną fakturę.
  • Czekam na ważną fakturkę.

***

Zdrobnienia, jak i inne formy językowe, pełnią ważne funkcję w języku, należy jednak pamiętać, by używać ich z umiarem i wyczuciem – o czym często decyduje kontekst wypowiedzi i nasz rozmówca. Ale nie martwcie się, wszystko przychodzi z czasem. Najważniejsze, by próbować!

Autorka: Iwona Huber

 

Dodał epolish w dniu 28-02-2023 · Opublikowano w kategorii Język polski
Udostępnij ten post

Dodaj komentarz:

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *